Decenarium do Ducha Świętego jest dawnym zwyczajem, przez który Kościół zachęca wiernych do przygotowania się w możliwie najlepszy sposób na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, po upływie siedmiu tygodni po Zmartwychwstaniu Jezusa.
Rozpoczyna się 10 dni przed tą Uroczystością, tj. w dzień Wniebowstąpienia - w krajach, gdzie jest obchodzona w czwartek. Tego dnia Jezus obiecał swoim uczniom, iż przyśle im Parakleta.
Założyciel Opus Dei tak opisuje ten moment historii Kościoła: Pomyślmy teraz o owych dniach, które nastąpiły po Wniebowstąpieniu, kiedy wyczekiwano Pięćdziesiątnicy. Uczniowie, pełni wiary z powodu tryumfu zmartwychwstałego Chrystusa, wyczekując z utęsknieniem obiecanego Ducha Świętego, chcą czuć się zjednoczeni - i spotykamy ich cum Maria, matre Iesu, z Maryją, Matką Jezusa. Modlitwa uczniów towarzyszy modlitwie Maryi: była to modlitwa zjednoczonej rodziny. (To Chrystus przechodzi, nr 141).
Bł. Álvaro del Portillo opowiada, że «właśnie dlatego że Trzecia Osoba Trójcy Przenajświętszej jest najmniej wzywana, nasz Ojciec miał szczególne nabożeństwo do Niego. Stwierdził nawet, że Ojciec w swoim nauczaniu był wielkim miłośnikiem Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej.»
«Wiele razy mi opowiadał, że od 1926 lub 1927 r. miał intensywne nabożeństwo do Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej. Co roku odmawiał Decenarium do Ducha Świętego za pomocą książki autorstwa Francisci Javiery del Valle. W kwietniu 1934 r. napisał modlitwę do Parakleta. Przekazał ją własnoręcznie do Ricarda Fernándeza Vallespína, który wtedy był dyrektorem pierwszego Akademika Opus Dei.»
Duch Święty realizuje w świecie dzieła Boże, jest - jak mówi hymn liturgiczny - dawcą łask, światłością serc, gościem duszy, odpoczynkiem w pracy, utuleniem w płaczu. Bez Jego pomocy nie ma w człowieku nic niewinnego ani wartościowego, ponieważ On obmywa to, co nieczyste, leczy to, co chore, rozpala to, co zimne, prowadzi to, co zbłąkane, wiedzie wszystkich ludzi do przystani zbawienia i wiecznego szczęścia. (To Chrystus przechodzi, nr 130).