Kim była Dora del Hoyo?

Z okazji setnej rocznicy urodzin Sługi Bożej Dory del Hoyo przygotowano film dokumentalny opowiadający o tym, kim była Dora oraz czego możemy się od niej nauczyć w naszym życiu dzisiaj. Film dostępny jest w sześciu językach: angielskim, hiszpańskim, francuskim, włoskim, chorwackim i portugalskim (brazylijskim). Obecnie dostępny również z polskimi napisami.

11 stycznia 2014 r. minęła setna rocznica urodzin Sługi Bożej Dory del Hoyo. Z tej okazji przygotowano film dokumentalny opowiadający o tym, kim była Dora oraz czego możemy się od niej nauczyć w naszym życiu dzisiaj.

Dora del Hoyo

Film dostępny jest w sześciu językach: angielskim, hiszpańskim, francuskim, włoskim, chorwackim i portugalskim (brazylijskim). Film można nabyć na stronie internetowej Beta Films lub obejrzeć z napisami w języku polskim na stronie Opus Dei.

Zwiastun filmu

Dora del Hoyo Alonso urodziła się 11 stycznia 1914 r. w Boca de Huergano, małym miasteczku na północy Hiszpanii. Była piątym z sześciorga dzieci, jej rodzice byli rolnikami. Otrzymała głęboko chrześcijańskie wychowanie w domu, w którym nauczyła się kochać prace domowe, cenić ciężką pracę i pracować dobrze.

W wieku 26 lat Dora przeniosła się do Madrytu. Z pomocą sióstr ze Zgromadzenia Służby Domowej znalazła zatrudnienie jako pomoc domowa u różnych rodzin. Bardzo szybko dała się poznać jako osoba inteligentna, zdolna, pracowita i pojętna. W 1945 roku rozpoczęła pracę w akademiku Moncloa, dopiero co otwartym przez Założyciela Opus Dei, który szybko uznał, że pomoc Dory będzie niezbędna do zaprowadzenia porządku i stworzenia rodzinnej atmosfery, której pragnął dla ponad 100 studentów mieszkających w Moncloa. Dzięki doświadczeniu zdobytemu podczas pierwszych lat spędzonych w Madrycie Dora poprawiła poziom prac związanych z praniem, prowadzeniem domu i gotowaniem, w wyniku czego atmosfera panująca w akademiku stała się dużo spokojniejsza i radośniejsza.

Św. Josemaría Escriva

W 1946 roku Dora udała się do Bilbao, aby pomóc w uruchomieniu nowego akademika i będąc tam, w dniu 14 marca 1946 r., poprosiła o przyjęcie do Opus Dei, aby poprzez swoją pracę szerzyć przesłanie o powszechnym powołaniu do świętości głoszone przez św. Josemaríę. Zaledwie kilka miesięcy później, 27 grudnia tego samego roku, św. Josemaría poprosił ją, aby wraz z innymi kobietami przeniosła się do Rzymu w celu poprowadzenia pierwszego ośrodka Opus Dei w Rzymie. Od tamtej pory aż do śmierci Dora wspierała Założyciela Opus Dei swoją pracą i wiernością. Pracowała nie myśląc o sobie i z wielką inicjatywą przy prowadzeniu domu siedziby głównej Opus Dei.

Po śmierci Założyciela pracowała w Rzymskim Kolegium Świętego Krzyża, na którym studenci z całego świata studiowali filozofię i teologię. Również tam wiele młodych kobiet, dzięki przykładowi jej życia i ciężkiej pracy, nauczyło się uświęcać swoją codzienną pracę, pracować z poczuciem odpowiedzialności i żyć dziecięctwem Bożym.

Dora zmarła w dniu 10 stycznia 2004 r. Fakt, że jej doczesne szczątki pochowane są w kościele prałackim Matki Bożej Królowej Pokoju, w pobliżu grobu św. Josemaríi Escrivy de Balaguera oraz jego pierwszego następcy, biskupa Alvaro del Portillo, jest wyrazem uznania dla istotnej roli, jaką Dora odegrała w rozwoju Opus Dei.

Od dnia jej śmierci tysiące wiernych Prałatury Opus Dei oraz innych osób zaczęło nadsyłać świadectwa wpływu Dory na ich życie. Ci, którzy znali ją osobiście, podkreślają jej gorliwą pobożność, siłę, miłość do wszystkich ludzi oraz radosną pracę zakorzenioną w miłości do Boga.

Wiele osób nadesłało świadectwa łask przypisywanych jej wstawiennictwu.

Biskup Javier Echevarria

W dniu 18 czerwca 2012 r., w Rzymie, biskup Javier Echevarria, Prałat Opus Dei, dokonał otwarcia procesu kanonizacyjnego Dory del Hoyo. Podczas uroczystości powiedział: „Jestem coraz bardziej przekonany o zasadniczej roli, jaką kobieta ta odegrała i nadal odgrywa w życiu Kościoła i społeczeństwa. Pan wezwał Dorę del Hoyo, aby wykonywała te same czynności, które wykonywała Najświętsza Maryja Panna w Nazarecie”. „Przykład wiernego chrześcijańskiego życia tej kobiety - mówił dalej - pomaga ożywić ideę służby i pokazuje społeczeństwu, jak ważna jest rodzina, będąca prawdziwym kościołem domowym, którą Dora budowała swoją hojną i radosną pracą codzienną”.

Więcej informacji: na stronie internetowej www.opusdei.pl